Panajachel en San Marcos

12 april 2018 - Panajachel, Guatemala

Hoi allemaal. We willen deze blog even beginnen met jullie te bedanken voor jullie leuke reacties op onze verhalen. We vinden het super leuk dat jullie zo meeleven! Sommigen van jullie proberen zelfs, net als wij, de Spaanse taal een beetje te leren. ¡Muy bien!

De laatste dagen aan het meer van Atitlan verblijven we in Panajachel, door iedereen kortweg Pana genoemd. Pana is een toeristisch plaatsje op de noordelijke oever van Lago Atitlan. Het is wel een heel gezellig plaatsje met veel kraampjes, cafeetjes en restaurantjes. Je moet alleen oppassen dat je niet van je sokken wordt gereden door de rode tuktuks die door de straatjes razen.

IMG_6483

Pana is onze uitvalsbasis om het mooie Lago Atitlan nog wat veder te verkennen. Het meer is iedere dag weer indrukwekkend. Lago Atitlan is ontstaan door vulkanische activiteit. 84.000 jaar geleden was er een enorme uitbarsting waarbij lava van onder het aardoppervlak naar boven werd geperst. De lege ruimte die onder de grond ontstond stortte in en vulde zich met water. Het resultaat: Lago Atitlan, op het diepste punt 340 meter diep en nog steeds geflankeerd door drie grote vulkanen.

IMG_6492  IMG_6500  IMG_6501

De eerste dag blijven we in Pana. We doen wat boodschappen en slenteren door het drukke hoofdstraatje. Een postkantoor kunnen we niet vinden, dus we zullen onze zware Spaanse literatuur nog even met ons mee moeten slepen. In de loop van de dag belanden we in Cross Roads Café, een koffietentje gerund door een hyperactieve Amerikaan. We nemen plaats aan de bar en Mike bereidt een overheerlijke dubbele espresso. Bij de koffie krijgen we een dik fotoboek over de ontstaansgeschiedenis van het cafeetje. Mike houdt van praten en kent alleen maar flauwe grappen. Dat zou vermoeiend kunnen zijn, maar hij is duidelijk gepassioneerd koffieliefhebber en zijn energie werkt aanstekelijk. Als ik mijn koffie op heb, roept hij ons en nog drie andere gasten met zich mee naar achteren. Mike trekt een boekenkast opzij en daarachter verschijnt een ruimte waarin enorme juten balen koffiebonen op een stapel liggen. De boekenkast maakt het geheimzinnig, maar dit is gewoon zijn magazijn en werkruimte. Alle koffie die in het cafeetje wordt geschonken wordt ter plekke vers gebrand. En Mike kan er leuk over vertellen.

IMG_0536  IMG_3312  IMG_3313

In de loop van de middag trekt er bewolking over het meer, en nog voordat het donker wordt begint het stevig te regenen. We trekken onze jas aan voor het avondeten. We eten vanavond bij een klein restaurantje in een zijstraatje van de hoofdstraat. We zijn de enige gasten vanavond, maar we worden hartelijk ontvangen. Het restaurantje is van het type huiskamer. Vaders leest de krant, kids kijken televisie, moeders bereidt in de keuken onze maaltijd. We hebben typisch Guatemalteekse gerechten besteld en het is heerlijk! De borden zijn gekleurd met heel veel verschillende soorten super verse groenten. Wortels, broccoli, biet, maïs, een soort ronde courgette en nog veel meer. Tijdens het eten dondert en bliksemt het buiten. De elektriciteit begeeft het zelfs en de vrouw des huizes komt direct met een kaars aanzetten. Dinner by candlelight! Na het eten moeten we inclusief drankjes omgerekend 11 euro afrekenen. We geven 4 euro fooi, fantastisch diner! Het is gestopt met regenen, dus we kunnen droog naar huis.

De laatste volle dag trekken we weer het meer op. Met de lancha varen we naar San Marcos, een dorpje dat bekend staat als hippiedorp. Vanaf de haven lopen we omhoog door minuscule maar kleurrijke straatjes waar zelfs een tuktuk niet doorheen past. Het sfeertje is relaxt, en ja, als je om je heen kijkt begrijp je snel waar de hippie reputatie vandaan komt. We nemen een brunch hapje in een gezellig tuinrestaurantje. Andere gasten in de tuin zijn twee grijze vijftigers met lange haren en veel te wijde broeken die met een peukje zitten te chillen achter hun grote kop koffie. Ze brommen in het Engels tegen elkaar dat het eten overal zo duur wordt.

IMG_6504  IMG_6533  IMG_6505  IMG_6538

Na de brunch bezoeken we een mooi uitzichtpunt aan de rand van San Marcos. Vanaf houten bankjes en een houten steiger heb je prachtig uitzicht over het meer. We blijven even hangen met ons boekje totdat het fris wordt door een opzettend windje. We lunchen nog wat in San Marcos voordat we weer op de boot stappen terug naar Pana. Na nog een koffie bij Mike en een Guatemalteekse groenteschotel bij een restaurantje in de hoofdstraat zit onze tijd aan het meer erop. Morgen gaan we een lange reis maken naar Semuc Champey.

IMG_6518  IMG_0530  IMG_0535

Foto’s

4 Reacties

  1. Wendy Montulet:
    17 april 2018
    Wat super gaaf en wat schrijven jullie leuke verhalen zeg. Leuk om jullie zo te volgen!!
  2. Lisette:
    17 april 2018
    Wat een geweldige ervaringen! En zo kunnen wij ook een beetje mee genieten :-) Ik kijk nu alweer uit naar het nieuwe blog!
  3. Henk:
    17 april 2018
    Heel fijn om jullie belevenissen op deze manier te volgen.
  4. Marjo:
    18 april 2018
    Wat n super leuke ervaringen.En weer zo leuk verteld, alsof we erbij zijn!!
    😘😘