Winter wonderland
8 maart 2018 - Kuusamo, Finland
Het ijskoude voorproefje zit erop. En wat was het prachtig! De term winter wonderland moet wel ontstaan zijn in Fins Lapland. Helaas geen Noorderlicht gezien, maar alles wat we hebben gezien was fantastisch. Op de luchthaven van Kuusamo merk je meteen dat je in een bijzondere wereld bent terechtgekomen. Overal waar je kijkt is het wit.
Bij aankomst worden we warm welkom geheten door onze gastheer en gastvrouw Tuomo en Marjo Ollila. Zij zijn eigenaar van het familielandgoed waar we verblijven. Tuomo heeft alle gebouwtjes en hutjes op het terrein eigenhandig gebouwd. Na de koffie en thee krijgen we onze winteruitrusting met een warme overall, wollen sokken, leren wanten en de boodschap dat we alles mogen vragen als we meer nodig hebben. We dachten wel genoeg bij ons te hebben, maar oh wat zouden we nog dankbaar worden voor al die extra warme spullen!
Ons hutje staat aan de rand van een groot bevroren meer en heeft een eigen sauna. Buiten is het tegen 20 graden onder nul, maar binnen is het al lekker warm.
De eerste dag is er nog geen programma en we besluiten zelf de omgeving te verkennen met sneeuwschoenen onder onze vers geleende laarzen. De tennisrackets voorkomen niet dat je diep wegzakt in de verse sneeuw, dus het is een pittige wandeling. Ondanks de inspanning merken we dat we de warme overall over onze eigen 17 laagjes hard nodig hebben. Het zonnetje doet anders vermoeden, maar dit is kou die we niet eerder hebben meegemaakt.
‘s Avonds worden we voorzien van een heerlijke maaltijd in het houten restaurantje. Marjo heeft een visschotel met aardappelgratin gemaakt in de oven. De eerste van een reeks heerlijke Finse maaltijden. Na het eten kruipen we bijtijds onder de wol. Even het korte nachtje van gisteren inhalen.
De tweede dag gaan we eropuit met sneeuwscooters. Tuomo zelf is onze gids en ieder krijgt zijn eigen scooter. We pakken ons dik in, met drie paar sokken en twee paar Finse wanten over onze eigen handschoenen heen, en dan vertrekken we. De eerste meters zijn spannend. Er zitten enorm veel paardenkrachten onder het hendeltje onder je duim. Gelukkig went het snel en ontdekken we gauw een prettige snelheid om het winterlandschap te doorkruisen.
We zijn de hele dag onderweg en maken tussenstops bij een rendierhoeder en op een plekje in the middle of nowhere voor een late lunch bij kampvuur. Het weer is perfect. Flink koud, maar met een prachtig zonnetje tegen een strak blauwe lucht.
Als we terugkomen van de tocht is de zon al onder. We rijden achter de koplampen van de sneeuwscooter aan het terrein weer op. Tijd om op te warmen in onze eigen sauna. Daarna wacht weer een heerlijke maaltijd van Marjo.
De derde dag, dinsdag, worden we naar de huskyfarm van Antti en Mari gebracht. Vanaf daar maken we een tocht van 45 kilometer terug naar het Ollila landgoed. We zijn de enige twee deelnemers aan de tocht en ieder krijgt een eigen slede. We moeten dus ons eigen team van gretige husky’s onder controle krijgen om onszelf veilig door het winterwonderland te loodsen. Wat een lieve honden zijn het, maar ze willen niets liever dan rennen, rennen, rennen! Even indutten achter het stuur zit er dus niet in...
De eerste bochten zijn het spannendst. De honden racen de hoek om en je moet zien dat je de slee overeind houdt en achter de husky’s aan door de bocht heen vliegt. De eerste bochten overleven we, maar later gaat het helaas voor ons allebei een keertje mis. Manon schampt een mooie blauwspar in de binnenbocht en even verderop kieper ik zelf met slee en al de diepe sneeuw in. Na de aanvaring met de kerstboom neemt Manon plaats in de slee van Antti. Een goed plekje voor mooie foto’s en filmpjes. Check hier de video "Huskysafari"!
Met drie sledes vervolgen we de reis door het prachtige landschap. Halverwege bereiden we lunch op een houtvuur aan het bevroren meer. De soep die Marjo ons heeft meegegeven wordt opgewarmd in een ketel en smaakt werkelijk fantastisch! Wat ga je de geur van brandend hout waarderen bij 20 graden onder nul.
Het avondritueel is weer sauna, lekker eten, lekker slapen. Tot morgen!
De laatste dag alweer. Tuomo en zijn neef nemen ons mee het meer op om te gaan ijsvissen. Vandaag worden we vergezeld door een Duits ijshockeyteam. Gezellig, jammer dat het toch even over voetbal moest gaan...
We stoppen eerst bij een wak in het ijs waar Tuomo drie dagen eerder zijn netten heeft uitgezet. Het ophalen van de netten levert een vangst op van twee mooie snoekbaarzen. Het avondeten is binnen! Tuomo vertelt interessant over de slimme technieken die de Finnen gebruiken om hun netten onder het ijs uit te zetten. Vindingrijk volk!
Na het “professionele vissen” gaan we ook nog even “hobby vissen”. Met een grote boor maken we een gat in het ijs en net als in de tekenfilms hangen we ons hengeltje in het gaatje. Lachen, maar de vangst is matig. Een van de Duitsers haalt een mini baarsje boven water... voor de amuse.
Het avondeten is een buffet van overheerlijke visgerechten. Zalm, snoekbaars en nog vele soorten waarvan we de Finse naam niet kunnen uitspreken, laat staan vertalen. Heerlijk!
De vier actieve dagen zijn achter de rug. Een prachtig begin van ons reisavontuur. Nu terug naar Amsterdam om ons huis leeg te maken. Nog een weekje en dan gaat de reis verder naar Guatemala.
Tot het volgende verslag
Heel mooi daar!