Ciao bella Sicilia

De overgang van Dubai naar Sicilië is in alle opzichten enorm. Te beginnen met het weer. Twaalf graden mag vanuit het besneeuwde Nederland dan best aardig klinken, maar vergeleken met de heerlijke achtentwintig graden van Dubai is het natuurlijk steenkoud. We zullen ons dus snel moeten aanpassen en onszelf een lekkere warme jas aan moeten meten, maar het grootste verschil met Dubai is natuurlijk de omgeving. Waar Dubai in de afgelopen twintig, dertig jaar uit de grond is gestampt, zijn er op Sicilië al drieduizend jaar beschavingen die allemaal hebben bijgedragen aan de bebouwing van het eiland. We zullen in onze nieuwe jassen dus veel door de oude beschavingen gaan dwalen.

We landen op de luchthaven van Catania en daar halen we onze huurauto op. Het is een kleine Peugeot en de beide backpacks passen met een beetje proppen precies in de kofferbak. We hebben de huurauto voor vier weken gehuurd en we hebben alleen het eerste verblijf in Syracuse geboekt. De tijd op Sicilië wordt een beetje bijzonder want we gaan ons voor het eerst echt bezighouden met de voorbereidingen voor onze terugkeer naar Nederland. Dat betekent natuurlijk het uitzoeken van de foto’s van onze prachtige belevenissen, maar ook de praktische zaken zoals het oppoetsen van onze CV’s en een verkenning van de mogelijkheden op de woningmarkt. We zoeken voor de eerste periode terug in Nederland naar tijdelijke woonruimte. Het liefst in Amsterdam, maar op andere locaties in de randstad kan ook. Als jullie tips hebben dan horen we het graag!

Ondertussen reizen we langzaam het prachtige Sicilië rond en genieten we van het Italiaanse leven. Het formaat van de auto blijkt perfect voor de piepkleine straatjes in de oude dorpjes op Sicilië. In een klein uurtje rijden we van Catania naar het stadje Syracuse waar we een klein appartementje hebben gehuurd midden op het schiereiland Ortygia, het hart van de oude stad. De stad heeft een lange geschiedenis en dat is zichtbaar als je door de straten loopt. De oudste constructie die zichtbaar is, is de tempel van Apollo die gebouwd is in de zesde eeuw voor Christus. Dat is bijna drieduizend jaar geleden, ongelofelijk! We brengen veel tijd door in de smalle steegjes en gezellige straatjes.

We merken duidelijk dat het januari is want veel restaurantjes zijn gesloten voor de winter. Desalniettemin blijft er genoeg keuze over en soms is het weer zelfs lekker genoeg voor een kort terrasbezoekje. We proeven uitgebreid van het heerlijke Siciliaanse leven en we maken kennis met de traditionele lekkernij Cannoli, een gerold koekje gevuld met ricotta. De koffie is overal lekker en de Italianen zijn gepassioneerd en vriendelijk. We gaan twee keer een broodje halen bij een oude baas die vol passie tegen ons praat terwijl hij het broodje helemaal volpropt met Siciliaanse lekkernijen. Dat we geen snars begrijpen van wat hij zegt, lijkt hem niet te deren, en ons ook niet want het broodje is in één woord geweldig. Terwijl we wachten krijgen we een bekertje rode wijn en propt de oude baas een stuk heerlijke romige mozzarella in onze mond. Het wordt een gezellig weekje Ortygia, zo gezellig dat we besluiten om aan het eind van ons rondje Sicilië nog voor een paar dagen terug te komen.

Halverwege de week brengen we een bezoekje aan de restanten van de Griekse en Romeinse beschavingen die gegroepeerd zijn aan de landzijde van Syracuse. Het gebied bestaat uit de restanten van grootse bouwwerken en uit de steengroeve, latomia, waar de enorme hoeveelheden steen die benodigd waren voor de bouw, werden gewonnen. Ondanks dat de tand des tijds heeft toegeslagen is de grandeur nog goed zichtbaar. Als je je ogen even sluit zie je de gladiatoren zo het stadion binnen rennen onder luid gejuich van de massa.

De steengroeves hebben ook een interessanter verhaal dan slechts een bron voor stenen. De grotten en spelonken die ontstonden door het afgraven van steen werden later onder andere gebruikt als gevangenis. De bekendste gevangenis is L’Orecchio di Dionisio. De heerser Dionysius gebruikte deze grot als gevangenis voor politieke dissidenten. De grot heeft een perfecte akoestiek en men zegt dat Dionysius op deze manier alle ontsnappingsplannen van de gevangen kon horen als ze er alleen al over fluisterden. L’Orecchio di Dionisio betekent Het Oor van Dionysius.

Na een heerlijk weekje Syracuse rijden we door naar onze volgende bestemming. We gaan niet ver en we blijven nog even in het zuidoosten van Sicilië want ons volgende appartementje staat in Noto. Noto is in 1693 zwaar getroffen door een aardbeving waarna het plaatsje volledig opnieuw is opgebouwd naar het ontwerp van inmiddels wereldberoemde architecten. De barokke bouwstijl is uniek en prachtig om te zien. Ook in Noto is het duidelijk januari, maar we vinden om de hoek een bakkertje en een leuk koffietentje. Bovendien blijkt het enige restaurantje dat open is een uitstekende keuken te hebben, dus we vermaken ons weer prima in Noto. Het weer is wisselvallig, maar gelukkig ligt ons appartement midden in het oude centrum zodat we snel ter plaatse zijn met de camera in de aanslag als de grauwe lucht even plaatsmaakt voor een mooie blauwe achtergrond met schapenwolkjes.

Halverwege ons verblijf worden we plotseling door onze gastheer verrast met twee overheerlijke cannoli. Wat is Sicilië gastvrij! Hoewel... in Noto komen we erachter dat onze pinpas in Syracuse is geskimd. De pas is direct geblokkeerd door de bank en we hebben gelukkig geen schade. Ongelofelijk dat we na een jaar reizen zonder problemen uitgerekend in Europa zoiets meemaken.

Vanuit Noto reizen we opnieuw een kleine afstand naar het stadje Ragusa. We maken een omweg via het zuidelijke kustplaatsje Marzamemi, maar dat plaatsje is volledig in winterslaap. Je ziet dat de pleintjes in de zomer veel gezelligheid zullen kennen, maar nu alles gesloten is en het weer koud en regenachtig is, heeft het geheel een droevige aanblik. We eten een lekkere pizzapunt bij een klein cafeetje dat open lijkt voor de werklieden die het dorp zomerklaar aan het maken zijn. We proberen in het Italiaans te bestellen, maar het blijkt meer Spaans te zijn wat we zeggen want de zoon van de bakker begint in het Spaans tegen ons terug te praten. Zijn moeder is Venezolaanse en het wordt een leuk gesprekje. Zo oefenen we op Sicilië onze Spaanse lessen.

Na de lunch rijden we door naar Ragusa, een stadje dat ontstaan is toen de Sicilianen de bergen in moesten vluchten, opgejaagd door de Griekse kolonisten. Het stadje bestaat nu uit twee delen: een barok gedeelte dat net als Noto is gebouwd na de aardbeving van 1693, en een gedeelte genaamd Ibla dat op een heuvel ligt. Ons appartementje ligt aan de rand van Ragusa Ibla en we beperken onze verkenningen, deels gedwongen door het regenachtige weer, tot dat gedeelte van de stad. Stiekem speelt ook mee dat Albelli een actie heeft waarmee we heel veel korting krijgen op de fotoboeken. We werken non-stop aan de foto’s en vlak voor de deadline en vlak voordat Albelli de actie met een week verlengt, zijn wij klaar met alle boeken tot en met Sri Lanka.

De architectuur van Ragusa is weer prachtig, met als hoogtepunt de Duomo San Giorgio. Helaas is Ragusa van alle plaatsen die we bezocht hebben tot nu toe het meest uitgestorven in januari. Jammer, want ook hier zie je dat het op het plein rondom de duomo heel gezellig kan zijn.

Na drie dagen Ragusa gaan we wel echt kilometers maken. We rijden in dik twee uur naar het midden van de zuidkust van Sicilië. We verblijven twee dagen in Agrigento om de bijzonderheden aldaar te bezichtigen. De eerste dag bezoeken we de Scala dei Turchi, de Turkse Trappen. Dit is een bijzonder natuurfenomeen aan de kust waar de witte rotsen zijn uitgesleten in de vorm van een trap. Helaas is de lucht niet zo mooi blauw als in de reisbrochure, maar het is wel een indrukwekkende kustlijn.

De tweede dag in Agrigento maken we een wandeling door de tempelvallei, Valle dei Templi. Agrigento is in 581 voor Christus opgericht en een eeuw later was de bevolking al gegroeid tot 200.000 zielen. Het werd een machtige stad en de restanten van deze weelde zijn goed bewaard gebleven in wat nu de tempelvallei wordt genoemd. Het is een bijzondere mix van tempels ter verering van de Griekse goden en van catacomben van de eerste Christenen die hier veel later neerstreken. De vallei voelt als een decor uit een film. Prachtig!

We houden het kort in Agrigento en na twee nachten rijden we verder naar de uiterste westkust van Sicilië. In Trapani hebben we weer een knus appartementje geboekt waar we aan de tafel in de woonkamer verder werken aan het vervolg en, ja echt, de afsluiting van de reis. Het voelt toch wel een beetje vreemd. Na bijna een jaar reizen is het einde nu in zicht. Het reizen zullen we nooit zat worden, maar toch merken we steeds vaker dat we dingen missen. Vooral een eigen plekje, en natuurlijk alle vrienden en familie om ons heen. Dat zijn dingen die je echt gaat missen als je zo lang weg bent van huis. We kijken ernaar uit om weer een eigen plekje te hebben en natuurlijk om jullie allemaal terug te zien.

Op 24 februari om 16:45 landen we op de Hollandse bodem van Schiphol. Maar voor het zover is, doen we nog een paar mooie bestemmingen aan. We maken het rondje Sicilië helemaal af want we gaan via Palermo weer terug naar Syracuse voordat we het eiland verlaten. Vervolgens vliegen we voor een paar dagen naar Marrakech in Marokko. Dan gaan we een dikke week naar de winterzon op Tenerife en we sluiten af met een paar dagen Parijs. Een mooi einde van een prachtige reis. Natuurlijk zullen we ook van deze laatste bestemmingen verslag doen, maar we willen jullie nu alvast bedanken voor jullie betrokkenheid het afgelopen jaar. We hebben genoten van jullie leuke reacties en berichtjes en het voelde erg fijn dat jullie een beetje met ons meereisden. Tot snel!

Voor de eerste periode terug in Nederland zoeken we momenteel naar tijdelijke woonruimte. Het liefst in Amsterdam, maar op andere locaties in de randstad kan ook. Als jullie tips hebben dan horen we het graag!