Gletsjers, alpen en spiegelmeren

18 november 2018 - Wanaka, Nieuw-Zeeland

Als we wakker worden aan de kust bij Rapahoe Bay lijkt het weer ons gunstig gezind. De lucht is blauw en afgezien van een stevige bries van zee is het heel aangenaam. Zodra de camper weer klaar is voor vertrek, rijden we de camping af richting het zuiden. We zijn vlakbij het stadje Greymouth dat is vernoemd naar de monding van de Grey River. Bij een wilde zee kan het heel vermakelijk zijn om schepen te zien worstelen om de riviermonding in te varen, dus we slaan even af van de route om een kijkje te nemen. Helaas valt het vertier wat tegen want de zee is vrij rustig en er is geen schip te bekennen. Tot overmaat van ramp blijkt het koffietentje dat op de pier zou zitten niet te bestaan. Gelukkig treffen we nog wel een leuk Nieuw-Zeelands verkeersbord dat waarschuwt voor pinguïns, maar verder heeft de afslag naar Greymouth weinig toegevoegde waarde dus we rijden snel verder.

IMG_6597

We rijden vandaag langs de westkust en dat is een bijzonder stukje Nieuw Zeeland. Het is een hele smalle strook land tussen de oceaan aan onze rechterhand en de steeds hoger en ruiger wordende alpen aan onze linkerhand. We zien dus steeds strand en sneeuw in één oogopslag. Na ongeveer honderd kilometer beginnen we langzaam weg te bewegen van de kust en schuiven we op richting de bergen. Onderweg doorkruisen we landschappen met de voorlopers van de alpen, diepgroene bossen en helderblauw water.

IMG_6606-Pano

Onze bestemming vandaag is het gletsjerland op de westelijke hellingen van de zuidelijke alpen en daar komen we begin van de middag aan. We stappen uit bij het bezoekerscentrum van Westland Tai Poutini National Park waar we wat informatie inwinnen over de omgeving. We worden niet veel wijzer dan we al waren en we rijden verder naar het parkeerterrein aan de voet van de wandeling naar Franz Josef Gletsjer.

De wandeling voert naar de kop van de Franz Josef Gletsjer die als een blauwwitte pudding tussen de bergen ligt. Onderweg passeren we steeds bordjes waarop staat hoe de kop van de gletsjer de afgelopen jaren is opgeschoven. Het is onvoorstelbaar goed zichtbaar hoe de opwarming van de aarde hier invloed heeft op het landschap. Het bordje “tot hier kwam de gletsjer in 1998” is honderden meters verwijderd van de plek waar de gletsjer nu stopt. Het wandelpad wordt steeds verlengd om de bezoekers nog een beetje zicht op de gletsjer te geven en het lijkt alsof ze niet tegen de snelheid van het terugtrekkende ijs aan kunnen werken want het graafmachientje is nog druk bezig met het aanleggen van een nieuw stuk pad.

We lopen bijna drie kilometer tot we bij de afzetting komen waar we niet verder mogen wandelen. Op een bordje worden we door middel van angstaanjagende krantenartikelen op ons hart gedrukt om niet onder de afzetting door te kruipen. De gletsjer is continu in beweging en onverwachte instabiliteit heeft al aan enkele waaghalzen die het bordje negeerden het leven gekost. We blijven dus netjes achter het touw en bekijken de indrukwekkende ijsmassa van een afstandje.

IMG_6639

Vanaf Franz Josef is het nog maar een half uurtje rijden naar de volgende gletsjer en naar Lake Matheson. Vooral over Lake Matheson zijn we heel enthousiast want we hebben prachtige plaatjes gezien van het berglandschap weerspiegeld in het meer. We rijden naar de parkeerplaats die afgeladen vol staat met campers, auto’s en touringcars. Tot zover onze voorstelling van serene rust aan de oever van het meertje. We besluiten om toch de wandeling rond het meer te gaan maken om het terrein te verkennen. Morgenochtend zorgen we gewoon dat we heel vroeg zijn om de drukte voor te zijn en dan weten we in ieder geval precies waar we moeten zijn. In snelwandeltempo verontschuldigen we ons langs een groep bustoeristen en als we die voorbij zijn, valt het eigenlijk nog wel mee met de drukte op het pad.

Na anderhalve kilometer komen we bij een houten steiger die een perfecte kijkhoek geeft op het meer met de besneeuwde toppen van Mount Tasman en Mount Cook op de achtergrond. Helaas werkt het meer helemaal niet mee. Het waait en het wateroppervlak is rimpelig. Eigenlijk zijn het gewoon golven en van weerspiegeling is dus geen sprake. Een beetje teleurgesteld maken we het rondje om het meer af. De bustoeristen komen niet verder dan de eerste stop, dus het is hier heel rustig, maar het meer wordt er bij de twee andere uitkijkpunten niet gladder op. We stappen in de camper en checken in bij een camping in het dorpje Fox Glacier. Daar ontdekken we dat we ergens tussen Rapahoe en hier een slipper zijn verloren. Dat plekje op de treeplank bij de schuifdeur was toch niet zo’n goed idee. Ach, heeft Manon weer een excuus om te shoppen. 

De volgende dag gaat de wekker heel vroeg. Zonder te ontbijten stappen we achter het stuur en we rijden terug naar Lake Matheson. Op de parkeerplaats staat één andere camper, we zijn de drukte voor! We proppen snel een banaantje en een notenreep naar binnen en we gaan aan de wandel. Tussen de bomen door zien we veelbelovende stukjes zwart water en bij het eerste uitkijkpunt blijkt dat onze moeite wordt beloond. Het meer is spiegelglad en de reflectie van de alpenreuzen is bijna perfect. De lucht is niet blauw, maar de dreigende grijze wolken geven een indrukwekkend beeld.

IMG_6702-HDR IMG_6692-HDR-Pano IMG_6726-HDR-Pano

Als we om half acht de parkeerplaats weer op wandelen, rolt net de eerste touringcar binnen, waarschijnlijk van die dure maatschappij die ècht zorgt voor een unieke belevenis. Wij maken een lekker ontbijtje in de camper en scoren een kop koffie bij de souvenirwinkel. In de verte laten de alpenreuzen Mount Tasman en Mount Cook zich steeds beter zien tussen de wolken. Het is een prachtige ochtend die we volop benutten. We stappen in de auto en rijden door naar Fox Gletsjer. Ook deze ijsmassa ligt als een slapende reus tussen de bergen en hoewel we hier niet zo dichtbij kunnen komen als bij Franz Josef, is de aanblik indrukwekkend.

IMG_6771 IMG_6773 IMG_6777

Vanaf Fox Glacier gaat onze reis verder naar het zuiden. Onderweg tikken we weer even de kust van de Tasmanzee aan, maar verder is het eigenlijk een vrij saaie route tot aan Haast. Haast is de laatste plaats die we aandoen voordat we de alpen oversteken via de Haast Pass. Om goed voorbereid te zijn op de overtocht halen we bij een knus bruin café restaurant een heerlijke pie van bladerdeeg gevuld met een soort hachee. Heerlijk!

Met de buik goed gevuld zetten we koers naar het binnenland. We gaan rijden en we kijken hoever we komen zolang het weer nog goed is. De weg begint te klimmen en we kronkelen omhoog. Onderweg stoppen we bij de Roaring Billy Falls die van grote hoogte water lozen in een bijzonder groen-blauw gekleurde rivier. Als we terug wandelen naar de auto, begint het te regenen. Dat is voor ons het teken om te stoppen voor vandaag. Een paar kilometer verderop vinden we een DOC camping onderhouden door het Department of Concervation, zeg maar de Nieuw Zeelandse Staatsbosbeheer. Voor een kleine bijdrage mag je hier kamperen als je, zoals wij, een camper hebt die zichzelf kan onderhouden. Het is een mooie plek in het bos en naarmate de dag vordert, en de stroom van passanten opdroogt, raakt het terrein langzaam vol met campers maar wordt het verder juist heel rustig.

IMG_6787 IMG_6784

Op zaterdag vervolgen we onze rit over de Haast Pass. De pas is een prettig punt om de alpen over te steken, want het zadel van de pas ligt op slechts een kleine zeshonderd meter hoogte. Onderweg passeren we prachtig groen boslandschap gevoed door veel stroompjes vers bergwater. We maken tussenstoppen bij de Thunder Creek Falls, de Gates of Haast waar de weg met een brug de Haast River oversteekt, de Fantail Falls en de niet zo blauwe Blue Pools. Het is een mooie rit naar de andere kant van de bergen.

IMG_6794 IMG_6799-HDR IMG_6800 IMG_6812

Het weer is helemaal opgeklaard dus we hebben er goed aan gedaan om gisteren te stoppen toen het begon te regenen. Nu rijden we in het zonnetje richting het dal en daar wordt het landschap alleen nog maar prachtiger als we naar beneden komen tussen Lake Wanaka en Lake Hawea. Het water is spiegelglad en de besneeuwde bergen tegen de blauwe lucht met schapenwolken is fantastisch. We stoppen onderweg honderd keer om al dat moois te aanschouwen.

IMG_6885 IMG_6893 IMG_6847-Pano

IMG_6889 IMG_6862-Pano IMG_6818-Pano

We verblijven twee nachtjes in Wanaka. Het dorp is erg toeristisch en druk en het heeft wel iets weg van een populair wintersportoord in Oostenrijk. We proeven het sfeertje van het dorp met een lunch in een gezellig restaurant aan het meer en we snuffelen wat rond in de boetiekjes met leuke kleren en snuisterijtjes. We hebben erg veel geluk gehad met het prachtige weer bij aankomst want hoewel het zonnetje schijnt is de wind op zijn minst onstuimig te noemen. Het meer is vandaag allesbehalve spiegelglad en de golven hebben zelfs schuimkoppen. Dit is een groot plezier voor de windsurfers, maar voor ons betekent het gewoon de kraag omhoog en binnen blijven. De beoogde wandeling naar Isthmus Peak laten we schieten want daar is het weer niet naar. In plaats daarvan bezoeken we Stuart Landsborough’s Puzzling World. Helaas is dat vooral een paradijs voor kinderen waardoor wij het laten bij een kopje koffie in het café met ondertussen wat plezier met de puzzels en spelletjes die overal op tafel liggen.

IMG_9164 IMG_9165

De tijd vliegt hier in het prachtige Nieuw Zeeland. We zijn al ruim over de helft en we hebben nog maar twee weken te gaan. Morgen reizen we weer een stukje verder naar het zuiden en op het zuidelijk halfrond betekent dat de kou tegemoet. We zijn benieuwd wat we aan gaan treffen in Queenstown en omgeving.

Foto’s

3 Reacties

  1. Leo:
    20 november 2018
    Superlatieven schieten te kort bij dit stukje Nieuw-Zeeland. Ps als het uitkomt een vriendelijk verzoek maken jullie nog een filmpje voor de trouwe volgers?
  2. Jos:
    20 november 2018
    De harde schijf tussen de oren zit bijna vol. Gelukkig hebben we de verhalen, filmpjes en foto’s.
  3. Ria Horst:
    21 november 2018
    Wat een sprookjeswereld!
    Ik snap dat jullie genieten en vroeg op staan om deze prachtige foto's te maken.
    Mooi stukje van de wereld.