La Grande Finale

27 februari 2019 - Amsterdam, Nederland

Via Madrid vliegen we van Tenerife naar de stad van de liefde. Parijs is niet vreemd voor ons want in 2013 bezochten we ook al samen deze prachtige stad. Natuurlijk hebben we de foto’s nog en het is leuk om een paar plekjes van toen nog eens te bekijken. Er kan veel veranderen in ruim vijf jaar tijd...

We verblijven in een knus appartementje in het stadsdeel Le Marais. Deze wijk is verdeeld over het derde en vierde arrondissement en dat is een perfecte locatie om als uitvalsbasis te dienen voor een verkenning van Parijs. Het appartement ligt op vijf minuten lopen van het Centre Pompidou en niet veel verder van het Île de la Cité, het eiland in de Seine waar de beroemde Notre Dame staat. De eerste dag maken we te voet een ronde langs de prachtige herkenningspunten van Parijs. We zijn gezegend met prachtig weer en dat is al vast het eerste verschil met de foto’s van ruim vijf jaar geleden. Toen was het oktober en grauw, nu is de lucht strak blauw en kunnen we zonder jas op het terras zitten. Via de Notre Dame lopen we langs het Louvre en Place de la Concorde naar de Eiffeltoren en daar doen we lekker de hele dag over. Als we aankomen bij de Eiffeltoren staat de namiddagzon al laag waardoor de stalen toren goud kleurt.

IMG_0689IMG_0530IMG_0567IMG_0901IMG_0685IMG_0559IMG_0535IMG_0571IMG_0627IMG_0632IMG_0921IMG_0587IMG_0674IMG_0591IMG_0612

Op vrijdag gaan we voor een stukje nostalgie. We hebben in 2013 onze liefde vereeuwigd door een slotje met onze namen aan een brug te hangen. Na wat hoogwaardig recherchewerk vinden we uit dat het slotje aan de Pont de l’Archevêché moet hangen. Die brug verbindt het Île de la Cité van de Notre Dame met het vijfde arrondissement aan de zuidkant van de Seine. In het zonnetje lopen we rond de Notre Dame en al snel zien we dat we op de juiste plek zijn. We herkennen het park naast de brug want daar hebben we op een bankje de tekst op ons slotje geschreven. We horen al bijna een nostalgisch filmmuziekje als we doorlopen naar de brug. Maar dan komt aan al die nostalgie een bruut einde... De brug is helemaal leeg. Tegen de ijzeren stangen waar ooit de slotjes hebben gehangen zijn plexiglas platen bevestigd. Hier zullen nooit meer slotjes hangen. Een beetje beteuterd zoeken we op internet wat er is gebeurd. De slotjes zijn verwijderd omdat de brug dreigde te bezwijken onder het gewicht van al die liefde. We kijken elkaar aan en stellen vast dat onze liefde sterker is dan een slotje in Parijs. Hieronder zie je de foto’s van 2013 en die van nu. Zoek de verschillen...

IMG_1795IMG_0678IMG_0683

Vlakbij de brug treffen we een terrasje in de zon en we strijken neer voor een lekker drankje. De eerste ober heet ons vriendelijk welkom en neemt onze bestelling op. Terwijl we nog nakeuvelen over de slotjesbrug komt ober nummer twee met een chagrijnige kop vragen of we een stukje willen opschuiven omdat we twee tafels bezet houden. We zaten net lekker met ons gezicht in de zon, maar alle begrip want het is druk op het terras en andere mensen willen ook zitten. Maar nog vijf minuten later zakken we van verbazing bijna door onze stoel. De chagrijnige man komt ons doodleuk verzoeken of we willen vertrekken omdat we alleen maar een drankje willen. Hij wil de tafels alleen besteden aan mensen die ook willen eten. Ik weet het Franse woord voor Flikker toch op niet, dus ik doe het maar in het Nederlands. Nog verbouwereerd lopen we weg en we besluiten het positieve er maar van in te zien. Doordat we zijn weggestuurd hebben we in ieder geval niet voor een schandalige prijs een koffie en een cola gedronken. Dit etablissement heet L’Esmeralda en heeft natuurlijk een vernietigende review gekregen op Google en op TripAdvisor. We zijn nog nooit zo onbeschoft behandeld. We zijn trouwens niet de enigen want op TripAdvisor staat het restaurant op plaats 15.000 van de 16.000 restaurants in Parijs en ze hebben een waslijst aan negatieve beoordelingen over de schandalige prijzen en de onbeschofte obers. Helaas hebben ze een locatie die maakt dat ze zich dit kunnen veroorloven.

Het is prachtig weer, dus we zijn het voorval bij L’Esmeralda snel vergeten. In de wijk Le Marais kun je ook heerlijk winkelen, dus we vermaken ons in de buurt van ons appartement totdat de zon achter de gebouwen zakt. We sluiten de dag af bij een gezellig cafeetje met vriendelijke obers waar we een wijntje, biertje en een plankje met kaas en worst bestellen. We genieten van La Vie Parisienne.

IMG_0939

Voor we het weten is het zaterdag. De tijd vliegt en het einde van onze prachtige reis komt steeds dichterbij. Ontbijten doen we iedere dag bij Strada Café, een gezellig koffietentje gerund door expats. Eigenlijk is het meer een brunch want meestal zijn we er niet voor elf uur. Haastige spoed is zelden goed dus we houden een lekker rustig tempo aan. Zo komt het dat we pas rond het middaguur in de metro stappen. We reizen naar de wijk Montmartre waar bovenop een heuvel de prachtige witte Basilique du Sacré Cœur boven de kunstenaarswijk uitsteekt. De lucht is vandaag nog blauwer dan blauw en het contrast met de witte basiliek is bijna onwerkelijk. Rondom de basiliek is het ook onwerkelijk druk, maar wat wil je op zo’n prachtige zaterdagmiddag. Vanaf de Sacré Cœur dalen we af naar de kunstenaarswijk op zoek naar onze herinneringen aan deze gezellige buurt. Het is druk en de straatjes zijn niet zo mooi als we hadden gedacht. Met veel graffiti en soms vies grauwe gebouwen is het niet helemaal wat we in ons geheugen hebben. We beginnen steeds meer te denken dat we het beeld van Montmartre in ons hoofd een beetje geromantiseerd hebben, totdat we de hoek omdraaien naar het terras van Le Relais de la Butte. De herinneringen komen weer helemaal terug want op dit prachtige terras genoten we ook in 2013 van een wijntje met een Parijs plankje. We moeten ervoor in de rij, maar dat hebben we er graag voor over. Zie hieronder de vergelijking met toen. Zoveel is er ook weer niet veranderd...

IMG_0690IMG_0693IMG_0703IMG_7912IMG_0951

Met de metro reizen we terug naar Le Marais voor de laatste Parijse borrel en een diner met onze zoveelste veganistische burger van Hanks Burger. Die burgers zijn zo lekker dat we nu al voor de derde keer plaatsnemen op de houten kistjes op de bovenverdieping van het kleine hippe zaakje. En veganistisch, dus nog relatief gezond ook.

En dan is het alweer zondag. Nog één keer ontbijten we bij Strada Café en dan is het tijd om te vertrekken. De Uber brengt ons naar Aéroport de Paris-Orly en bij de gate van Transavia horen we al veel Nederlandse stemmen. Nu komt het besef echt binnen, het zit erop.

Het is helder weer dus we kunnen door het raampje van het vliegtuig de prachtige Nederlandse kustlijn goed bekijken. We vliegen over de wateren en deltawerken van Zeeland, langs de haven van Rotterdam en net voorbij het Amsterdam-Rijnkanaal maken we een grote boog om in zuidelijke richting op de polderbaan te landen. Even na vijf uur lopen we door de slurf Schiphol binnen. Langs de tulpen, molens en bloembollen lopen we naar de bagageband en daar zien we door het raampje al dat we mogen rekenen op een leuke ontvangst. In de aankomsthal worden we verrast door een groot welomstcomité met ballonnen en een “welkom thuis” bordje. Wat een warm ontvangst en wat is het fijn om iedereen weer te zien. Manon bestelt in het Engels een lekker drankje voor iedereen en we kletsen gezellig bij. Dit is echt de mooiste afsluiting van de reis die we ons konden wensen.

IMG_0964

En dan is het echt afgelopen. Dat betekent dat dit ook echt de laatste blog zal zijn van ons grote avontuur. Maar natuurlijk laten we jullie niet achter zonder een lijstje leuke zinloze feitjes. Onze reis heeft 352 dagen geduurd en in die tijd bezochten we 19 landen (23 als je de tussenstops meetelt) op 5 verschillende continenten. De totale afstand die we hebben afgelegd bedraagt 94.781 kilometer en daar hebben we, naast een heleboel busjes en goede wandelschoenen, 35 vluchten voor nodig gehad. We hebben 81 blogs geschreven waarop jullie 427 reacties hebben gegeven. In totaal hebben we na een rigoureuze uitzoekactie nog 5.743 foto’s over waar we 9 fotoboeken van hebben gemaakt en er komt nog een tiende boek aan, met daarin de mooiste foto’s per land. Gelukkig zijn de nare dingen op 1 hand te tellen want we hebben maar 1 lekke band gehad, we zijn maar 1 keer een backpack kwijtgeraakt en we zijn maar 1 keer geskimd.

Lieve allemaal, bedank voor jullie betrokkenheid, bedankt dat jullie ons op de voet hebben gevolgd op onze reis om de wereld, bedankt voor jullie leuke reacties en berichtjes en bedankt dat jullie er zijn. Wij voelen ons alweer heerlijk thuis in een zonnig Nederland, want Nederland is en blijft toch echt ons thuis.

Foto’s

15 Reacties

  1. Evelien:
    27 februari 2019
    Jullie bedankt, voor al die mooie verhalen en prachtige foto’s van jullie belevenissen! Ik zal ze missen, maar vind het ook heel fijn dat jullie nu weer in Nederland zijn en we weer makkelijker kunnen bijkletsen en samen leuke dingen kunnen doen. Victor vond het trouwens heel leuk om jullie weer te zien hoor, hij moet alleen nog even aan poseren op groepsfoto’s wennen ;) Tot heel snel!
  2. Eline:
    27 februari 2019
    En door deze reactie klopt jullie feitje over het aantal reacties niet meer 😜 Wat hebben jullie een fantastische reis gemaakt!! Ik hoop dat jullie nog lang gaan nagenieten van alle mooie herinneringen en foto’s 😊 Ik heb in ieder geval genoten van jullie verhalen! 😃 Op naar een nieuwe start in het vertrouwde kikkerlandje 😘
  3. Hetty Rotteveel:
    27 februari 2019
    Dank jullie wel , ik heb echt meegenoten ! T verschil op de laatste foto’s Parijs , is klein , twee prachtige mensen met veel liefde voor elkaar , alleen een prachtige onvergetelijke reis meer ❤️Liefs Hetty Rotteveel
  4. Trudy Kesselring:
    27 februari 2019
    Lieve Manon en Niels, hartelijk bedankt voor jullie mooie verhalen en foto's!! We hebben er enorm van genoten!! Veel succes en plezier weer in Nederland! 😘
  5. Emmy bak:
    27 februari 2019
    Bedankt Manon en Niels voor jullie prachtige verhalen en mooie foto's. We zullen ze missen, bedankt dat we mee mochten reizen. Knuffel voor jullie😙
  6. Frits:
    27 februari 2019
    Het was een waar genoegen om jullie verhalen te lezen ,en de geweldige foto's te bewonderen
  7. Jan en Corry:
    27 februari 2019
    Bedankt Niels en Manon voor de vele mooie foto's en vaak poëtische (hoewel niet allemaal gelezen) verhalen. Nu maar weer eens aan t werk.
  8. Gijs:
    27 februari 2019
    435!
  9. Eveline:
    27 februari 2019
    Fijn dat jullie de zon voor ons hebben meegenomen. Het zal wel even wennen zijn weer thuis in ons kikkerlandje. Heb jullie met veel plezier gevolgd. Zal dan ook zeker de verhalen gaan missen.
    Maar, zoals ze zeggen, gelukkig hebben we de foto’s nog.
    Welkom thuis!
  10. W.T.M.Geertsen-Jacobs:
    27 februari 2019
    Het was leuk jullie reis te volgen! Welkom terug in Nederland en succes bij het oppakken van jullie leven. Even weer heel wat anders dan de afgelopen maanden!
  11. Annet en Ruud:
    27 februari 2019
    Ook wij hebben ontzettend genoten van jullie prachtige reisverhalen !
    En oh,oh,oh, wat is ons wensenlijstje over nog te bezoeken landen nu weer flink gegroeid....
    Dankjewel voor het mee-beleven !!
  12. Lisette:
    27 februari 2019
    Wat was het gaaf om met jullie mee te genieten! Dank jullie wel voor alle prachtige foto's en verhalen....Ik ga het missen! X
  13. Lianne:
    28 februari 2019
    Bedankt Manon en Niels voor de leuke verhalen en de prachtige foto's. Heel veel plezier en succes met alles wat vanaf nu op jullie pad komt.
  14. Jos:
    28 februari 2019
    De wereldreis samengevat in tien fotoboeken, wellicht ook in een verhalenbundel en veel mooi herinneringen is wat deze wereldreis jullie heeft gebracht. Wereldburgers die nu klaar zijn voor een volgende stap. Succes met het vinden van een baan en huis.
    Ik heb weer iets meer vrije tijd. Bedankt!
  15. Ronald & Barbara:
    28 februari 2019
    Welkom thuis van deze mooie reis.