Erice, Palermo en terug naar Syracuse

Trapani ligt aan de westkust van Sicilië. Net als in alle andere dorpen waar we geweest zijn, is het in Trapani duidelijk winter. Toch is het er redelijk druk, vooral in het verkeer. Het is duidelijk een stadje waar niet alleen toeristen komen, maar waar de Sicilianen ook gewoon hun dagelijks leven leiden. In het stadje zelf is niet zo veel te beleven, maar op een half uurtje rijden ligt het prachtige vestingstadje Erice. Het dorp ligt bovenop een berg en je kunt, buiten de wintermaanden, met een kabelbaan naar boven. Wij rijden met ons autootje omhoog over een slingerweg met af en toe angstaanjagende afgronden. In korte tijd rijden we een flink stuk omhoog en we worden beloond met een prachtig uitzicht over de kustlijn.

Als we het dorpje inrijden worden we verwend met het voordeel van een winterbezoek. Parkeren is gratis in januari en we hebben de plekjes voor het uitkiezen. We hebben geluk dat we precies een mooie dag hebben uitgekozen voor een bezoek aan Erice want met de blauwe lucht zijn de middeleeuwse bouwwerken nog mooier dan ze van zichzelf al zijn. We dwalen de hele ochtend door de smalle steegjes langs kastelen, de oude stadsmuur en andere stenen middeleeuwse bouwwerken. We lunchen met een rijkgevulde minestronesoep in een donker cafeetje voordat we aan de terugreis beginnen. De lucht betrekt, dus we mogen van geluk spreken dat we precies deze ochtend hebben gekozen. De rest van de dagen in Trapani zijn regenachtig en vooral geschikt voor Netflix en spelletjes aan de tafel in ons fijne appartementje.

Vanuit Trapani is het een kleine twee uur rijden naar Palermo. Voordat we Trapani verlaten gaan we nog even tanken. We hebben de afgelopen weken goed op de prijzen gelet, dus we weten dat het tankstation een goede prijs hanteert. Benzine kost 1,48 per liter, geen geld. De linker pomp is bezet dus we draaien naar de pomp die aan de verkeerde kant van de dop zit. De auto is klein genoeg, dus dat kan makkelijk. Nog voor ik uit kan stappen vraagt de pompbediende wat we willen. Gooi maar vol maat! Er gaat dertig liter in de tank en de rekening komt op zestig euro. Maar wacht eens even signor, de prijs is 1,48 per liter! Ja meneer, dan had u zelf moeten tanken. Ik foeter een beetje en met tegenzin reken ik af. Nog nabrommend rijden we weg. In de achteruitkijkspiegel zie ik een groot bord waarop staat dat self-service 1,48 kost en tanken met bediening 1,99. Op de linkerpomp staat met koeienletters self-service. Eigen schuld dikke bult dus.

Palermo is de hoofdstad van Sicilië en de meningen over de stad lopen enorm uiteen. Sommige mensen vinden het prachtig en sommige mensen vinden het vreselijk. We kunnen na een paar dagen beide groepen goed begrijpen. De stad is enorm chaotisch en als we de oude binnenstad inrijden zijn we weer ontzettend blij met ons kleine autootje. De straatjes kronkelen door elkaar heen en het is nergens duidelijk wie er nou echt voorrang heeft. We passen de Aziatische voorrangsregels toe en dat betekent dat je voorrang hebt als je brutaal genoeg bent. Zo wurmen we ons naar het straatje waar ons verblijf is gevestigd. De eigenaar heeft voor ons een privé parkeerplaats in een garage en dat is heel fijn als je ziet hoe andere auto’s bumper aan bumper staan in de veel te smalle straatjes.

De locatie van ons verblijf kan bijna niet beter. We zijn slechts een blok verwijderd van Quattro Canti, het plein waar de twee hoofdstraten van Palermo, Via Maqueda en Via Vittorio Emanuelle, kruisen. Het plein verdeelt de oude binnenstad van Palermo in vier delen en op elke hoek staat een kerk die hoort bij het betreffende stadsdeel. Alle belangrijke bezienswaardigheden zijn op loopafstand en hetzelfde geldt voor tientallen leuke barretjes en restaurantjes. In Palermo merk je veel minder van de wintertijd dan in de kleinere dorpen op Sicilië. Het is overal druk en de stad leeft. We wandelen door de stad, we kopen groente en fruit op de oude markt (Ballaro) en we gaan heerlijk uit eten. Het weer is bij vlagen heel goed en zo belanden we zelfs op een terrasje in de zon voor koffie met cannoli. Palermo is gezellig en op veel plekken heel mooi, maar als ik op een dag te voet de Catacambe dei Cappuccini bezoek, ontdek ik ook dat de stad op sommige plaatsen echt heel lelijk is.

In de Catacombe dei Cappuccini mag ik geen foto’s maken dus ik kan alleen proberen te vertellen wat ik daar aantref. Het is een buitengewoon lugubere plaats want er zijn honderden lichamen van dode mensen geplaatst. De catacombe is ontstaan uit ruimtegebrek op het kerkhof. In eerste instantie werden alleen monniken gebalsemd en in volledige kledij in de catacombe geplaatst, maar in de loop der jaren werd het een soort statussymbool en werden ook niet-geestelijken bijgeplaatst. Ik loop een ronde langs soms schrikbarend intacte lichamen. De jaartallen op de bordjes vertellen me dat de meesten al ruim voor 1900 zijn overleden, maar de laatste mensen die hier werden geplaatst dateren uit 1920. Op de een of andere manier klinkt dat kort geleden, vooral omdat het zo moeilijk is voor te stellen dat dit een normale manier van doen is geweest. Op de terugweg wis ik de lugubere indrukken weg met een prachtig zicht op de kathedraal van Palermo, badend in het gouden zonnetje. Palermo is een stad met twee gezichten.

Na vier dagen Palermo maken we de cirkel op Sicilië rond. We rijden terug naar Syracuse waar onze rondreis ook is begonnen. Het is een rit van ruim drie uur die we onderbreken met een stop bij de Outlet Mall nabij Enna. Het lijkt een soort mini Bataviastad en naast de winkels is er ook een koffietentje met een heerlijk terras in de zon. Een perfecte onderbreking van de rit. Het is prachtig weer en dat belooft veel goeds voor onze laatste dagen op Sicilië.

De aankomst in Syracuse voelt een beetje als thuiskomen. We weten precies waar we de auto moeten parkeren en we wandelen met onze ogen dicht door de steegjes naar de leuke restaurantjes, koffietentjes en het bakkertje. Ik ren mijn bekende rondje om het schiereiland Ortygia en we halen een dik belegd broodje bij de oude baas op de markt. Het mooie weer zet nog even door en het wordt zelfs serieus warm. Met een graadje of tweeëntwintig drinken we een wijntje in het zonnetje met uitzicht op zee. Dit is nog eens prettig overwinteren.

Helaas blijft het bij één dag mooi weer in Syracuse. De laatste twee dagen verregenen volledig en we krijgen zelfs te maken met stroomuitval door de hevige storm. Gelukkig hebben we een geweldig knus appartementje waar we op de comfortabele bank lekker kunnen lezen, Netflixen en ons bezoek aan Marrakech kunnen voorbereiden. Marrakech is onze volgende bestemming en na een dagje als digitale nomaden in een koffietentje rijden we naar het vliegveld van Catania. Om half acht vertrekt onze RyanAir vlucht, als er niet gestaakt wordt, naar Marokko. Op naar nieuwe indrukken en lekker weer!