De stad van Uncle Ho

Ho Chi Minh City is het eindpunt van onze reis van Noord- naar Zuid-Vietnam en als grote afsluiter presenteren we Vietnam The Movie. Begeleid door een heerlijke Vietnamese superhit kunnen jullie hier in een kleine vier minuten onze reis van vier weken een beetje herbeleven. Veel plezier!

Ho Chi Minh City, het vroegere Saigon, is een enorm grote stad en als we met de taxi van het vliegveld naar ons hotel worden gebracht merken we dat aan alles. Veel mensen, veel hoogbouw en het verkeer is hier zo mogelijk nog chaotischer dan in Hanoi. Het verschil: bredere wegen en meer auto’s tussen de brommers. Als de brommers de weg tussen de auto’s even niet kunnen vinden, dan rijden ze over de stoep, dus in deze stad moet je echt voortdurend oppassen dat je niet van je sokken wordt gereden. Ons hotel ligt midden in het centrum en dat is fijn want dan hoeven we geen grote afstanden af te leggen. Veel bezienswaardigheden heeft de stad overigens niet. Excursies die we in het hotel kunnen boeken gaan vooral de stad uit. Wij boeken in ieder geval een tripje naar de Cu Chi tunnels ten noorden van de stad.

Op de eerste volle dag slapen we uit tot ruim na het ontbijt en we gaan lekker Vietnamees brunchen in het backpackersdistrict van Ho Chi Minh City. Daarna bezoek ik het War Remnants Museum waar het verhaal van de oorlog vanuit Vietnamees oogpunt wordt verteld. Buiten staat wat buitgemaakt Amerikaans wapentuig, maar veel interessanter is de expositie die binnen wordt getoond. De geschiedenis is boeiend en ook als hobbyfotograaf is het interessant om te zien hoe de fotografen van toen met gevaar voor eigen leven het thuisfront een beeld probeerden te geven van de situatie op het slagveld. Met schitterende maar heftige foto’s wordt een beeld geschetst van de vreselijke tijd die het land heeft doorgemaakt. Manon is na de lunch teruggelopen naar het hotel om de reis verder te plannen, en dat is maar goed ook want ik lees ieder bordje van begin tot eind uit.

Op zondagochtend zitten we vroeg aan het ontbijt want om acht uur gaan we met de bus naar Cu Chi. Het is zeventig kilometer rijden, maar met het verkeer in Vietnam doen we daar twee uur over met de gebruikelijke tussenstop bij een plek waar de busladingen toeristen allerlei handwerk kunnen kopen. Gelukkig lijkt het niet ver uit de richting, maar het kost wel twintig minuten. Bij het Cu Chi tunnelcomplex wordt het verhaal verteld van de oorlog onder de grond. Eerst krijgen we een film te zien waarin, in niet mis te verstane bewoording, wordt verteld welke vreselijke dingen de Amerikanen allemaal hebben gedaan. Het wordt bijna een logisch gevolg dat de Vietnamese bevolking zich ging verdedigen en met de meest gruwelijke wapens en valstrikken de Amerikanen te lijf ging. Na de film worden we rondgeleid langs replica’s van de valstrikken en natuurlijk door de tunnels die gegraven zijn om ondergronds, beschermd tegen de bombardementen, te kunnen leven. De tocht door de tunnel is heftiger dan wat we eerder hebben gezien in Vinh Moc. Het is hier veel krapper en ontzettend warm. Bezweet en benauwd komen we na honderd meter weer boven de grond. We hebben de hele weg gehurkt moeten kruipen en zelfs een stukje liggend op de rug naar voren moeten schuiven. Wat een vreselijke tijd moet het geweest zijn.

Het tunnelcomplex is natuurlijk enorm indrukwekkend door de gruwelijke geschiedenis, maar door het massatoerisme komt het een beetje over als een kermis. Het is erg druk en we worden met grote groepen tegelijk langs de bezienswaardigheden geleid. Het dieptepunt komt halverwege waar je kogels kunt kopen om echte wapens te proberen op de schietbaan. De meeste mensen in onze groep slaan over zodat we gelukkig niet lang hoeven te wachten in de oorverdovende herrie. De laatste attractie is het voor toeristen op maat gemaakte putje voor de foto. En ja, wij hebben hem ook gemaakt. Al met al was het een interessante dag, maar we zijn erg blij dat we bij Vinh Moc al op een veel rustigere manier een indruk hebben kunnen krijgen van de oorlog in de tunnels.

De bus brengt ons netjes terug naar de grote stad en we stappen uit vlakbij het oorlogsmuseum. Vandaar is het maar een klein stukje lopen naar het Herenigingspaleis. Dit gebouw was in de Vietnamoorlog het presidentiële paleis van Zuid-Vietnam. Het einde van de oorlog werd ingeleid door de val van Saigon toen een tank van het Noord-Vietnamese leger door de hekken van het paleis stormde en soldaten de vlag van het Saigonregime neerhaalden en de Zuid-Vietnamese president Duong Van Minh arresteerden. Het is al laat in de middag, dus we bekijken het gebouw alleen van de buitenkant. Daarna lopen we door naar het gemeentehuis en een statig standbeeld van Ho Chi Minh, president van de Democratische Republiek Vietnam (Noord-Vietnam) van 1945 tot 1969. Uncle Ho heeft een hele belangrijke rol gespeeld in de strijd voor een verenigd Vietnam en na de val van Saigon werd de stad vernoemd naar president Ho Chi Minh. Het trotse beeld voor het gemeentehuis zorgt voor een mooi plaatje.

Maandag komt de reis door Vietnam echt ten einde. We reizen naar het vliegveld voor alweer de twaalfde vlucht in onze grote reis. De bestemming is Kuala Lumpur en we gaan in Maleisië weer een heel nieuw land ontdekken. We hebben er zin in! Vergeet niet om hier onze film van Vietnam te bekijken. Tot de volgende keer!