Our Nation's Capital

De greyhound bus zet ons af op Union Station in Washington D.C. Vanaf het station nemen we een taxi naar ons hotel. De chauffeur is duidelijk chagrijnig dat we maar zo’n klein ritje willen, ook nadat we hem een goede fooi hebben gegeven. Gezellig figuur. Washington is totaal anders dan New York. De gebouwen zijn lager, er is meer groen, op de stoepen lopen iets minder mensen en de gele taxi’s zijn hier rood. Het is het einde van de middag en omdat het nog lang licht zal zijn gaan we meteen even de toerist uithangen. We wandelen naar het beroemdste adres ter wereld: 1600 Pennsylvania Avenue, het adres van het Witte Huis. Er staan veel hekken om het statige gebouw, maar het is zeker een prachtig gezicht. Het grote witte gebouw met sierlijke zuilen steekt mooi af tegen de blauwe lucht, het felgroene gazon, de oude bomen en het rode bloembed voor de deur.

Tijdens de avondwandeling naar het Witte Huis hebben we al gemerkt dat Washington een statige stad is. Zaterdag besteden we een hele dag om al die grandeur in ons op te nemen. We wandelen naar de National Mall, een gigantisch grasveld van enkele kilometers lang waaraan veel belangrijke herkenningspunten zijn te vinden. Aan de ene kant van de Mall, op Capitol Hill, staat het Capitool. Helemaal aan de andere kant staat het Lincoln Memorial. In het midden prijkt het Washington Monument, een obelisk die precies tien keer zo hoog is als dat hij breed is.

We wandelen vanaf het Washington Monument eerst richting het Lincoln Monument en passeren de gedenkplaats voor de Tweede Wereldoorlog. Net als alles hier in Washington is deze gedenkplaats groots opgezet. In twee halve cirkels staan zesenvijftig zuilen opgesteld waarop de namen staan van alle staten die ten tijde van de oorlog lid waren van de unie. Het zijn de huidige Amerikaanse staten aangevuld met het District of Columbia (D.C van Washington) en diverse overzeese gebieden die destijds bij de Verenigde Staten hoorden. De ene halve cirkel draagt de naam Pacific, de andere de naam Atlantic. Dit staat symbool voor de gevechtsgebieden Azië en Europa.

Het Lincoln Memorial is een gebouw met een grote trap die naar de zuilengalerij leidt. Achter de zuilengalerij in de grote hal staat een gigantisch standbeeld van Abraham Lincoln. Het Lincoln Memorial is natuurlijk opgericht ter nagedachtenis aan Abraham Lincoln, maar de plek is minstens zo beroemd geworden om de fameuze speech die Martin Luther King Junior bovenaan deze trap heeft gehouden. “I Have A Dream!” waren zijn woorden en die woorden zijn hier in de stenen gegraveerd om dat moment te gedenken. Een eindje verderop is ook een monument voor mijnheer Luther King zelf gebouwd. Het standbeeld van Martin Luther King kijkt uit over een groot meer en aan de overkant van dat meer staat een monument voor alweer een grootse president van de Verenigde Staten: Thomas Jefferson.

Op de terugweg passeren we ook nog het klassieke bestuursgebouw van het Smithsonian Institution, één van de weinige gebouwen hier die niet wit is. We zijn inmiddels de National Mall bijna helemaal rond. Ongemerkt leg je dan flink wat afstand af want tussen het Lincoln Memorial aan de ene kant en het Capitool aan de andere kant ligt bijna vier kilometer grasveld. Het is ook wel genoeg geweest voor vandaag dus we lopen terug richting het hotel. Onderweg stoppen we bij een Mexicaans restaurant met een gezellig terras. In het zonnetje met een wijntje, guacamole en uitzicht op de grote diversiteit aan mensen die langs schuifelt, beleven we een mooie afsluiter van de dag.

Zondag brengen we een bezoek aan een museum. Alle musea in Washington zijn gratis, dus je kunt kiezen wat je wilt. Wij kiezen voor het National Air and Space Museum. Vliegtuigjes zijn eigenlijk voor kleine jongetjes, maar grote jongetjes en meisjes vinden dat ook leuk! We kopen een audiotour en gewapend met koptelefoon beginnen we onze tocht door het museum. Het is een afwisselende tentoonstelling. De eerste vliegmachine (de echte) van de gebroeders Wright wordt getoond, maar ook de geavanceerde spullen van NASA zoals maanlanders en een model van de Hubble telescoop. In de zaal over de gebroeders Wright leren we van alles over hoe men in die tijd worstelde met drie basisproblemen voor de luchtvaart: hoe blijf je in de lucht (vleugels, draagvlakken), hoe balanceer en controleer je het vliegtuig en hoe zorg je voor aandrijving. De gebroeders Wright waren uiteindelijk succesvol doordat ze deze drie problemen gezamenlijk oppakten omdat ze natuurkundig heel sterk met elkaar samenhangen. Vooral het sturen en balanceren is hogeschoolnatuurkunde.

Zo hebben we in ruim twee dagen veel gezien van Washington D.C. Er is nog veel meer te zien, maar we hebben een hele goede indruk gekregen. Na de cultuur en historie van Washington gaan we weer over op de natuur. Op maandagavond vliegen we naar Las Vegas vanwaar we met de auto het wilde westen van de Verenigde Staten gaan verkennen. Dat worden weer heel andere plaatjes!