Bay of Islands, Coromandel Peninsula en Hobbiton

De Bay of Islands is een baai in het noordoosten van Nieuw Zeeland. We staan op een camping bij het kustplaatsje Paihia waar we in de namiddag zijn aangekomen. Onderweg hebben we bij een dollarknallerwinkel allebei wat extra warme kleding gekocht want we hebben ervaren dat het in de avond behoorlijk afkoelt. Het zonnetje schijnt nog lekker, dus in ons nieuwe pakkie kunnen we lekker buiten onze maaltijd klaarmaken.

We zijn naar de Bay of Islands gekomen voor de prachtige baai met zijn tientallen mooie eilandjes. Op woensdagochtend wandelen we naar het strand waar de schoentjes uit moeten voordat we aan boord gaan van de catamaran van Barefoot Sailing Adventures. Onze inschatting van het weer heeft geresulteerd in een lange broek, een trui en een jas in de tas. Al snel blijkt deze inschatting helemaal verkeerd want het is schitterend weer met drieëntwintig graden en een zonnetje. Gelukkig hebben we ook zonnebrand meegenomen want anders komen we vanmiddag als kreeften weer terug aan land.

We worden aan boord geholpen door de crew Luke en Rachel en we nemen plaats op de super relaxte bean bags op het dek. Om tien uur zet de catamaran koers richting open zee. Er is nog nauwelijks wind dus we varen op de motor zeewaarts, maar schipper Luke belooft ons dat we op de terugweg een mooi zeebriesje krijgen om op terug te zeilen. Voor nu pruttelen we rustig over de spiegelgladde baai terwijl Luke ons vertelt over de eilandjes om ons heen en wij lekker onderuit hangen met een kop koffie of thee. Na twee uurtjes varen, meren we aan bij een prachtig onbewoond eilandje en we verlaten met een lunchpakketje het schip. Een korte wandeling brengt ons naar de andere kant van het eiland waar we in het hoge gras, met uitzicht op een prachtige baai, onze lunch oppeuzelen. Er is niemand op het eiland behalve onze reisgenoten. Wat een heerlijke plek!

De terugweg varen we inderdaad op de zeilen. Zigzaggend koersen we voor de wind geruisloos door de Bay of Islands. De wind is fris, dus we zijn blij met onze trui, maar het zonnetje is nog steeds heerlijk. Als we om half vijf weer terug zijn op de camping hebben we een lekker fris hoofd en een mooi zeemanskleurtje. We maken voor het avondeten een lekkere grote bak pastasalade die wij Eline-salade noemen. Wat is het toch heerlijk om zelf je eten klaar te maken met je eigen verse ingrediënten.

Op donderdag beginnen we na een ontbijtje met zelfgebakken pannenkoeken en yoghurt met fruit en granola aan een lange rit naar het Coromandel schiereiland. De rit begint met een portie brokken. Als we de oogst dode vliegen van de ruit willen poetsen met de ruitenwisser, klinkt er een hevig kabaal en de ruitenwisser stort naar beneden. Als de schrik weg is, beseffen we wat er is gebeurd. We hebben gisteren de GoPro op het raam geplakt om filmpjes van het rijden te maken. De plakker zit iets te laag en dus in de baan van de ruitenwisser. Oeps!

Na ongeveer zeventig kilometer maken we een tussenstop bij de Whangarei Falls. Bijna middenin het stadje Whangarei ligt een prachtig stukje natuur waar een enorme stroom water zesentwintig meter de diepte in stort. Een korte wandeling leidt ons naar de voet van de waterval. Een spectaculair plaatje. Terug op de parkeerplaats eten we als lunch de Eline-salade van gisteren. Als bekroning van deze fantastische tussenstop treffen we een man die achterin zijn auto een koffieapparaat heeft staan en espresso verkoopt. Helemaal opgeladen stappen we weer in de wagen voor het vervolg van de rit.

​    

De rit naar Coromandel is pittig. Na de Whangarei Falls volgt eerst een saai maar intensief stuk over de driebaanssnelweg door Auckland en vervolgens een prachtig, maar slingerend stuk door het bos naar het noorden van het Coromandel schiereiland. Tegen zes uur komen we aan op onze bestemming. We voelen ons inmiddels helemaal vertrouwd met de camper en vandaag gaan we alle voorzieningen in de wagen volledig benutten. Omdat onze camper, zoals dat heet, volledig “self-contained” is, mogen we op aangegeven plaatsen in de vrije natuur kamperen. We parkeren de camper op een grasveld aan de prachtige Cooks Bay. We zijn gelukkig net op tijd want het is een gewild plekje. Er is ruimte voor ongeveer acht campers en we passen er nog precies tussen. We toveren in een klein half uurtje een heerlijk gerechtje met noodles, champignons, courgette, boontjes en sojasaus op tafel en we genieten ervan hoe onze Duitse buren jaloers kijken met hun kale macaroni met stukjes tomaat. Na een prachtige strandwandeling bij de ondergaande zon, zijn we de zware rit alweer vergeten.

Het Coromandel schiereiland vormt de kust van de Stille Oceaan en is omlijst met prachtige gouden stranden en woeste kliffen. Op vrijdag gaan we een klein stukje van die mooie kust verkennen. We rijden naar het plaatsje Hahei vanwaar we met een busje naar het startpunt van een wandeling naar Cathedral Cove worden gebracht. Het is half tien en dus niet echt vroeg meer, maar we zijn gelukkig toch de drukte voor. De wandeling is 1,7 kilometer enkele reis en onderweg komen we maar een handjevol mensen tegen. Het pad slingert langs de kust en in de verte kunnen we af en toe al een glimp opvangen van de Cathedral Cove voordat we uitkomen op het strand. Daar zien we pas echt hoe wonderlijk de natuur hier de omgeving heeft gevormd. Een gigantische boog uitgesleten in de rotsen overspant het zandstrand. Aan de andere kant van de boog is een tweede rotspartij zichtbaar die in het water staat. Het is echt een plaatje voor op een ansichtkaart.

We vullen onze energie weer aan met een broodje hamburger die we bakken op het gasstel aan de zijkant van de camper. Het is toch geweldig als je je keuken overal naartoe kunt slepen want nu staan we weer op een parkeerterreintje vlak naast een surfstrand. Na de stevige lunch gaan we weer de weg op richting onze slaapplaats voor vanavond. Onderweg stoppen we bij de Avocado Place om verse groente en fruit te kopen van de lokale boeren. Wat is dat een leuke bezigheid. In een kraampje liggen de verse groenten uitgestald. De prijs staat met krijt op de schappen geschreven en als je je boodschapjes bij elkaar hebt verzameld stop je het verschuldigde bedrag in het gelddoosje. Een honesty box heet dat, zo leuk!

Om half zes komen we aan op weer een pareltje van een camping. In het McLaren Falls Park zijn drie kampeerplaatsen en je mag zelf kiezen waar je gaat staan. We kiezen natuurlijk voor het mooiste plekje uitkijkend op de rivier en al het mooie groen eromheen. We zijn hier bijna alleen en het is gewoon adembenemend mooi. Ook als het zonnetje onder is, en de duisternis is ingetreden, blijft het schitterend want in de heldere nacht is de sterrenhemel net een schilderij. We laten een gordijntje open en staren vanuit ons bed naar de sterren. Heerlijk om zo in slaap te vallen.

Eigenlijk is het zonde dat we alweer vertrekken, want McLaren Falls nodigt zeker uit om nog een dagje en een nachtje te blijven, maar we hebben kaartjes voor de filmset van The Lord of The Rings en The Hobbit. Om half negen rijden we het park uit richting Hobbiton. Als we aankomen schrikken we een beetje van de grote hoeveelheid mensen, maar onze angst blijkt al gauw ongegrond. Alles is zeer goed geregeld, de mensen worden goed gedoseerd en bovendien is het gebied zo uitgestrekt dat de mensen nauwelijks opvallen. Onze gids vertelt heel enthousiast hoe de schapenboerderij van Russel Alexander werd verkozen en omgevormd tot de woonplaats van Frodo, Bilbo, Sam en de andere Hobbits. Het is sprookjesachtig, maar toch heel natuurlijk omdat alles wat hier groeit echt is. Alleen de grote eik is kunstmatig want eikenbomen groeien hier niet. Alle tweehonderdduizend eikenblaadjes zijn stuk voor stuk aan de boom geknoopt. We zijn twee uurtjes zoet in Hobbiton en zelfs voor Manon, die de films niet heeft gezien, is het een leuke belevenis.

Na de tour door het sprookjesland rijden we weer de werkelijke wereld in naar onze volgende slaapplaats aan de oever van Lake Rotorua. Hier begint weer een heel nieuw hoofdstuk van de tocht want de komende dagen gaan we weer geothermisch gebied bekijken. We zijn benieuwd of het kan tippen aan Yellowstone.