De stad die nooit slaapt

Vijf uurtjes vliegen naar New York kost ons uiteindelijk zeven uur door het tijdverschil. We landen om half zeven lokale tijd op Newark Liberty International Airport. Vanuit het vliegtuig moeten we eerst in de rij voor de douane. Iedereen die binnenkomt wordt uitgebreid gescreend en dat geeft een stevige wachtrij. Vingerafdrukken, foto, doel van je reis en dan mogen we eindelijk door. Voordeel is dat de bagage dan allang op de band ligt. Daar hoeven we niet meer op te wachten. Het vliegveld Newark ligt in New Jersey, ten westen van New York. We moeten dus nog een stukje reizen voordat we in de Big Apple zijn. Met de grote tassen op onze rug reizen we per Airtrain, gewone trein en metro naar Queens, New York. Onderweg eten we in het ondergrondse gangenstelsel van de metro een verschrikkelijk vette pizza bij de Pizza Hut. Welkom in Amerika.

We verblijven in een hotel vlakbij een metrostation. Daardoor ligt Manhattan aan onze voeten, ondanks dat we aan de overkant van de East River slapen. De eerste dag gaan we met de metro naar Brooklyn, een wijk ten zuidoosten van Manhattan. Vanuit Brooklyn lopen we over de beroemde Brooklyn Bridge het hart van New York City in. De Brooklyn Bridge verbindt de wijk Brooklyn namelijk met het eiland Manhattan. De wandeling over de Brooklyn Bridge is indrukwekkend. Hoewel het er wemelt van de toeristen is het prachtig om te zien hoe het verkeer onder je door raast terwijl in de verte de wolkenkrabbers van de machtige binnenstad steeds dichterbij komen.

  ​ 

De Brooklyn Bridge komt uit in Lower Manhattan, daar waar het financiële centrum van de stad, en misschien wel van de wereld, is gevestigd. In het hart van dat financiële centrum prijkten achttien jaar geleden nog de twee trotse torens van het World Trade Center. Op elf september 2001 werd de wereld opgeschrikt door de terroristische aanslag die de skyline van Manhattan drastisch zou doen veranderen. Op de plek waar vroeger de twee torens stonden, bevinden zich nu twee enorme vierkante leegtes in de grond. De vierkante kuilen zijn bekleed met zwart marmer en langs de wanden stroomt water naar de diepte. Op de randen van de vierkanten zijn de namen van de drieduizend slachtoffers gegraveerd. Bij de namen van de slachtoffers die vandaag jarig zouden zijn ligt een witte roos. Rondom en onder de leegtes, deels rondom de oorspronkelijke fundering van de torens, is een museum gebouwd om de gebeurtenissen van elf september 2001 te gedenken. We brengen een bezoek aan het museum en zijn diep onder de indruk. Weet jij nog waar je was toen de beelden van de vliegtuigen die zich in de torens boorden de wereld over gingen?

De omgeving van het verwoeste World Trade Center straalt inmiddels weer één en al trots uit. Er is een nieuwe toren gebouwd die net zo hoog is als de voormalige Twin Towers. Het heet One World Trade Center. Naast de gedenkplaats en het museum is een gloednieuw winkelcentrum gebouwd in een futuristisch gebouw. Binnen treffen we grote winkels van bekende ketens en merken. Op onze laatste beentjes verkennen we de winkels, maar al snel is de energie op. We pakken de metro vanaf de halte onder het winkelcentrum terug naar ons hotel in Queens.

In het hotel verwerken we alle indrukken en frissen we een beetje op. We merken aan ons ritme dat we niet alleen in een andere tijdzone zitten, maar ook op een andere breedtegraad. In Midden-Amerika wordt het altijd om zes uur donker, het hele jaar door. Hier in New York is het in deze tijd van het jaar om acht uur nog licht. Het is dus helemaal niet vreemd dat we honger hebben terwijl de zon nog volop schijnt. We gaan eten in de wijk Dutch Kills, toepasselijke naam.

Maandagochtend merk ik dat mijn lichaam een beetje protesteert, waarschijnlijk tegen het vette eten. Vanaf nu proberen we zo gezond mogelijk te doen, ondanks dat we in Amerika zijn. We beginnen met een acai bowl bij de lokale sapjesbar, dat voelt lekker en geeft genoeg energie om weer op pad te gaan. We nemen de metro naar de zuidoostelijke hoek van Central Park. We stappen uit in een hele chique buurt met dure hotels, winkels van de duurst denkbare merken en luxe kantoorgebouwen. Dit is Fifth Avenue. We lopen een stukje naar het zuiden en maken een tussenstop bij Trump Tower. De toren is open voor het publiek en voor wie het altijd al wilde weten: de wc-brillen zijn niet van goud. Het is wel een mooi gebouw en ze hebben een goede en betaalbare saladebar, een goede stop voor een gezonde lunch.

Verder zuidelijk langs Fifth Avenue passeren we Saint Patrick’s Cathedral, een gigantische kerk die naast de enorme kantoorgebouwen weer klein lijkt. We slaan rechtsaf richting Rockefeller Center. Het Rockefeller Center is in de jaren twintig van de vorige eeuw gebouwd. Een bekend plaatje uit die tijd is de foto van de bouwvakkers die hoog in de lucht op een metalen balk hun lunchpakketje zitten op te eten. Het is een prachtig heldere dag dus een perfect moment om Top of the Rock te bezoeken. Top of the Rock is de originele naam voor het dak van het Rockefeller Center. We nemen een razendsnelle lift die ons binnen een minuut naar de zevenenzestigste verdieping brengt. We betreden het dak van het gebouw en het uitzicht over Manhattan is adembenemend. Naar het zuiden zien we Empire State Building, Chrysler Building, het nieuw gebouwde One World Trade Center en dat grote gebouw van MetLife dat je altijd in films ziet. Naar het noorden overzien we het prachtig groene Central Park. In de verte zien we zelfs het stadion van de New York Yankees in The Bronx. Wat een wereldstad en wat een machtig gevoel zo hoog boven alles.

Vanaf Rockefeller Center is het maar een paar blokken lopen naar Times Square. Een enorme hectiek van toeterende taxi’s, knipperende neonlichten en zwermen mensen komt ons tegemoet. De schermen zijn tientallen meters hoog en alles nodigt je uit. Je ziet banners van Sponge Bob The Movie, reclames voor levensverzekeringen en voor ongeveer alle elektronica merken die je kunt bedenken, en natuurlijk een grote knipperende gele M. Langs de straat zitten veel grote winkels. We bezoeken de M&M store met enorme gekleurde wanden waar je zelf je M&Ms kunt tappen. Het is gigantisch druk in de winkel dus we gaan snel weer naar buiten. Midden op Times Square is een tribune gebouwd vanwaar je de chaos mooi kunt overzien. We gaan er even bij zitten en laten alles over ons heen komen.

De tijd vliegt in de grote stad en de hoge gebouwen werpen inmiddels lange schaduwen over de straten. We besluiten om in de buurt een plekje te zoeken om te eten zodat we straks het hotel niet meer uit hoeven. Helaas heb je hier in de buurt geen mogelijkheid om de Amerikaanse hap te ontvluchten dus we nemen plaats in de MacDonalds voor een bekend maar toch wel weer ongezond diner. Na de maaltijd verdwijnen we weer ondergronds voor ons ritje terug naar Queens. Het metronetwerk is perfect en we merken dat we eigenlijk overal vandaan gemakkelijk terug kunnen komen bij het hotel. 

Na twee volle dagen in de Big Apple concluderen we al dat deze stad mega indrukwekkend is. Alles is groots en rust bestaat hier niet. Morgen gaan we met de boot naar het Vrijheidsbeeld. Ook al zo’n trots symbool van de stad New York. We worden geleefd, maar het is geweldig.